Płacz i skacz

Dziwne uczucie, mnie ogarnęło, bo chce mi się okropnie... płakać. Nie wiem skąd to, nie wiem po co, ale w tym momencie mógłbym jedynie usiąść i się popłakać. Nie wiem, czy to wpływ muzyki, której właśnie słucham, czy to wiersz, który dzisiaj przeczytałem (po którym tak, popłakałem się), czy to może jakieś inne czynniki, nie znane mi bliżej, aczkolwiek takie, których kontur mógłbym chyba rozrysować. A może to wszystko na raz. Po trochu. Przejdzie mi, jak wszystko.

Z drugiej strony mam ochotę wyjść na zewnątrz, pójść, pobiec gdzieś przed siebie. Tak po prostu. Biec, śpiewać, tańczyć... No tak, ale nie pozwalają mi skurcze w obu udach (cholernie bolesne i długotrwałe - takiego skurczu jeszcze nie miałem), a także bolący kręgosłup. Nogi to pewnie ze zmęczenia, cała noc sobotniego tańczenia, dzisiejszy trening piłki ręcznej, zaliczenie "siłówki" na wf-ie, mało snu. Niestety kręgosłup to żadne przemęczenie, co wcale mi się nie podoba. Ech no, przyzwyczaiłem się znosić ból, bo od kiedy pamiętam coś mnie ciągle bolało, ale to wcale nie jest fajne.

Idę spać. Jutro próbna matura z chemii.