Myśli niespokojne zataczają się po głowie...

Jak bardzo jestem wdzięczny Izie, dzięki której mogłem sobie dzisiaj przez chwilę porozmawiać z Mateuszem. Mateusz to przyjaciel z obozów w Sosnowym, na których jest uczestnikiem. Stałym bywalcem, można by rzec. Jak to dobrze jest usłyszeć czasami kogoś, kto zawsze jest szczęśliwy, zawsze z radością w głosie cię powita i powie, że do Biedronki ma daleko, więc Łazarz, nie mogę chodzić do Biedronki, a tam są dobre ciastka. Zachwycają mnie ludzie niepełnosprawni. Po każdym spotkaniu coraz bardziej. Cieszę się, że dzisiaj usłyszałem radosny głos Mateusza przez telefon. Bardzo. Było mi to potrzebne. Dzięki Iza!

Ze zniecierpliwieniem czekam na piątek. Właściwie to na jutro wieczór, bo jutro przyjedzie Kuba z Rzeszowa, a w piątek zacznie się już nasza misja medialna. Cieszę się, że znów zobaczę dawno nie widzianych przyjaciół.

A pogoda jest piękna, szkoda jej nie wykorzystać. Mam nadzieję, że jutro się uda.

Ciekawym doświadczeniem było spotkanie Komitetu Wyborczego Wspólnota i Dziękczynienie. Pierwszy raz wziąłem udział w czymś takim i nawet mi się spodobało. Fajnie zobaczyć jak wyglądają wybory od kuchni.

Co do reportażu - też było ciekawie, ale nie był to mój pierwszy raz przed kamerą, więc nie było to takie wielkie przeżycie. Widzę, że lepiej mi już wychodzi wypowiedzenie się przed kamerą, co jeszcze rok temu nie było takie wcale najłatwiejsze. Przemowy w Poniatówce, szkolenie medialne z Fundacji i występowanie przed kamerami rok temu podczas Dnia Papieskiego robią swoje.

p.s.: Tytuł postu również jest cytatem. Przypominam, że trzecim już, a jak na razie nikt mi nie powiedział z czego owe cytaty pochodzą. A podpowiem, że mają jedno źródło.